Savage.

Jak zwykle, mocny przekaz, mocne emocje, w sumie nawet nie wiem, jak to opisać. W każdym razie czuję mnóstwo negatywnych emocji bijących z tego szkicu. Tak pomijając fakt, że anatomia jest świetna, bo tego chyba nie muszę mówić...

Jakim cudem wpadłeś na taką pozę? Wszystko jest tak dopracowane i przemyślane, ogon, podwinięty i zawinięty dookoła ciała (hm, czy ogon Xepha reaguje podobnie jak... no... u zwierząt? Bo jego ułożenie na pewno nie jest przypadkowe i tylko wzmacnia cały przekaz).

W sumie cieszę się, że zrobiłeś to samym ołówkiem i markerem, fakt, że rysunek jest czarno-biały, tylko pomaga, przynajmniej ja tak to czuję.
Czy Xeph ma krzywe palce, czy one też są jeszcze specjalnie wygięte, żeby pokazać ten ogrom przytłoczenia? Czy jedno i drugie?

Te linie dookoła ciała, głównie w okolicach ogona i pośladków, to jakieś "artefakty", pozostałości po poprzednich liniach, czy może to ma obrazować jakieś drżenie ciała?

Ugh, strasznie mi się smutno zrobiło, jak zobaczyłam Xepha, taki nagi i chudy wydaje się strasznie bezbronny i wygląda jakby chciał się schować przed całym światem. Z drugiej strony ma taką poważną twarz, zimną, ale zdecydowaną minę, jakby był tym wszystkim zmęczony i miał dość, ale... dalej był twardy? A może próbował wyłączyć emocje, żeby móc stawiać dalej czoło rzeczywistości? W końcu nie jest osobą, która jest bardzo wylewna... Ale nie wiem, sama nie mogę się zdecydować. Wiem tyle, że ta twarz jest trochę bez wyrazu, jakby miał pustkę albo się nad czymś zastanawiał. Nie do końca tylko wiem, jak to rozumieć...
Bo wiesz, te sińce pod oczami wskazywałyby, że jest zmęczony - w końcu też fizycznie, ale może to też celowy zabieg z Twojej strony, żeby to tylko podkreślić. Ale ech, może już kombinuję...